Kamp di bo soñonan

Herken je dat, dat je nadenkt over het heden en over de toekomst? Dromen over wat ik wil in mijn leven, wat maakt mij gelukkig en wat wil ik voor een ander kunnen betekenen? Het tienerkamp stond in het teken van dromen.

Zal ik nu wel of niet een extra broek meenemen? Misschien is een vest ook geen overbodige luxe en een paar extra truitjes? Goed voorbereid wilde ik op tienerkamp. Ik blijf het elke keer weer lastig vinden om mijn koffer in te pakken, want wat moet je eigenlijk allemaal meenemen. Het kamp was ook niet in een luxe hotel, maar op een terrein met portocabins en een w.c met doucheruimte. Met een w.c. rol onder de arm naar het toilet, maakt het kamperen helemaal compleet.

Voordat het tienerkamp aan kon breken, moesten we eerst nog alles schoonmaken. De portocabins waarin we zouden bivakkeren, moesten goed schoongemaakt worden, omdat ze al een tijdje niet meer in gebruik waren. Zelfs de banjo's moesten grondig worden gereinigd met chloor en andere schoonmaakmiddelen. Dus met doekjes, schoonmaakmiddelen, sponzen, bezem en een zwabber in de hand, waren we druk in de weer om alles netjes te maken en al het ongedierte, zoveel mogelijk te verjagen.

Naast schoonmaken, moest er ook voldoende eten worden ingeslagen. Ik had de taak op mij genomen om brood te kopen voor het kamp. Dus bij de bakker aangekomen, kwam ik met de bestelling: 15 witte broden en 8 bruine broden. Om vervolgens 3 keer heen en weer te lopen om al het brood de auto in te laden, alsof ik een heel weeshuis met kinderen van eten moest voorzien.

De volgende dag hebben we de tieners opgehaald en kon het kamp beginnen. De één kwam met een megakoffer a la Jet uit de bus en een ander had een kleine tas mee. Alle tieners hadden een grote glimlach op hun gezicht, waaraan te zien was dat ze er zin in hadden. Nadat iedereen een eigen plekje had gevonden in de portocabin, hebben we de tieners laten nadenken over dromen. Er waren veel uiteenlopende dromen; van fotomodel worden tot kinderen helpen of een goed gevulde kledingkast met heel veel mooie kleren. De tieners waren het er wel over eens dat een gelukkig leven toch wel de mooiste droom was.

Na een ochtend creatief bezig te zijn over dromen, hebben we verkoeling gezocht in de zee. ’s Avonds stond er een spooktocht in het bos op het programma. Vervolgens hebben we de dag afgesloten op het strand Lagun met een potje voetbal. Daarna was iedereen zo moe dat we besloten snel te gaan slapen.

De volgende ochtend ging de wekker om 06.00 uur, omdat er een survivaltocht op het programma stond. Dit was een survivaltocht door het bos en om de zoutpannen. Tijdens de tocht deden we allerlei activiteiten en spelletjes, zoals touwtrekken, tijgeren, pijltjes schieten en door het water lopen. We hebben behoorlijk zitten zweten, dus het was dan ook extra lekker om ’s middags even naar het strand te gaan om weer een beetje af te koelen. ’s Avonds konden we ons lekker uitleven op de bowlingbaan. Ik moet zeggen dat ik toch echt een topper was met mijn vele strikes en spairs. Ik had dan ook de bowlingavond van mijn leven.

Gelukkig konden we de volgende ochtend iets later opstaan. We hadden een speurtocht, genaamd kodak kolder, in Punda en Otrobanda op het programma staan. De tieners namen echt de tijd om zich netjes te kleden en mooi te maken. Met korte rokjes en hopi make-up en gel, om hun haar in model te houden, stapten ze één voor één de bus in, zodat we eindelijk op weg konden naar Otrobanda.

De speurtocht kon beginnen! De tieners moesten met behulp van foto's uit zien te vinden waar deze genomen waren. Vervolgens kregen ze de opdracht om zo gek, zo mooi mogelijk of met andere mensen op de foto te staan. Het idee was dat ze voor een ochtend fotomodel waren en dat vonden ze helemaal geweldig. ’s Middags zijn we naar de film geweest bij de Cinema’s, waar de airco op standje vriespunt stond, waardoor we halfbevroren en als ijsklompjes weer buiten kwamen. ’s Avonds hadden we een meidenavond compleet met massages en gezichtsmaskertjes. Na zo’n avond voel je je weer als herboren.

De volgende dag gingen we naar de Hatovlakte. Met twee pick-ups zijn we de vlakte op gereden. Natuurlijk wilde ik achterin de pick-up zitten, omdat je dan beter de omgeving kunt bekijken. Alleen had ik niet verwacht dat Mattias, de bestuurder van de pick-up, ging driften, met als gevolg dat er zoveel stofwolken opwaaiden dat ik geen hand meer voor ogen zag. Ik zat zo erg onder het stof dat mijn gezicht en mijn kleding rood uitgeslagen waren door het rode zand.

De omgeving was geweldig mooi met de rotsen, dorre vlaktes, de grotten, het woeste water en de bijzondere koeien met enorme horens. Natuurlijk werden de grotten ook van binnen bekeken. Een grot is echt een uitdaging, omdat je in een grot alleen kruipend en schuivend op je buik verder komt. Zelfs de vleermuizen vliegen om je hoofd heen! Na de grotten te hebben bekeken, kwamen we bij de woeste zee waar het water omhoog werd geslagen. Echt een geweldig moment als je daar met de tieners op een rij staat, met je armen in de lucht en het water op je neervalt als een enorme regenbui.

De dag werd afgesloten met een bonte avond. Het avondprogramma stond vol gepland met allerlei spelletjes, dans en activiteiten. Zo deden wij als leiders een modeshow met de kleding van de tieners. Wat stonden ze raar te kijken, zodra ze zagen dat we de kleren van hen hadden aangetrokken. Waarop de tieners op hun beurt naar onze portocabin waren gegaan en de kleren van ons hadden aangetrokken. Het was een gezellige avond.

De sfeer tijdens het kamp was echt ontzettend goed. De tieners, maar ook wij als leiding hebben genoten van het kamp. We hebben de tieners laten stilstaan bij hun eigen dromen. Bij de dagopening kregen de tieners de opdracht om na te denken over dromen in relatie tot het geloof, persoonlijke dromen en dromen van een ander om vervolgens hier met de avondsluiting op terug te komen. De tieners waren enthousiast en deden leuk mee met het hele programma. Als afsluiter van het kamp hebben we de tieners laten nadenken over positieve eigenschappen van elkaar en van de leiders. Iedereen kreeg een schrift mee met allemaal positieve en lieve woorden. Het is ontzettend leuk om te lezen wat de tieners van mij vonden. Hieronder even kort iets over de lieve woorden die ze hebben geschreven.

Ik was goed in het kamp, gezellig en lief. Ze zouden het fijn vinden als ik een leuke jongen zou tegenkomen in de toekomst. Ik was lenig en kon goed dansen en ze vonden het fijn dat ik voor ze klaar stond. Met als klap op de vuurpijl dat de tieners het toch wel erg waardeerden dat ik interesse in ze had en mijn best deed om Papiaments met ze te praten.

Ik merkte dat ik moeite had met afscheid nemen van de tieners. Ze hebben wel een plekje in mijn hart gekregen. Het zijn allemaal tieners met hun eigen levensverhaal en hun eigen moeilijkheden. Wat was het fijn om ze een kamp aan te kunnen bieden met een gezellige en relaxte sfeer, zodat ze een paar dagen alleen maar even konden genieten.

Een kamp vol met dromen over het heden en de toekomst. Het was een kampweek die niet snel vergeten zal worden.

‘Een mens heeft zijn dromen om zich voor te bereiden op de werkelijkheid’